|
Okuyucu
|
“Önümüzdeki 1 Kasım seçimlerine yaklaşırken, PKK ve HDP arasında bir sorun mu var? Politika HDP’yi siyasetle Türkiyeli yaptı mı? HDP sayesinde terörden kurtulmak söz konusu olabilir mi?” Sorular bunlar ise “kazanımları” görmüyoruz demektir.
Türkiye’de gözden kaçırılan konu şudur: “Politika her şeyin anahtarıdır, politikayı teşvik edelim.” Bu eksiği olan bir argümandır. Terörün kendisi bir politik üründür. Terörün amacı politikayla ilgilidir. Öyle değil mi?
Memlekette PKK kurulduğunda yasal ve yaygın bir Kürt partisi yoktu. Örgüt belli bir amaç için kurulmuştu. Bu amaca doğru ilerleyebilmek için sadece terör yöntemini seçmişti. Kazanım elde ederek gelişeceklerdi. Politik kazanım, halkı kazanım, dış politik kazanım ve hem hepsini güvence altında tutacak hem de motive edecek silahla kazanım yolunda ilerleyeceklerdi.
Şimdi neredeler? Son haliyle HDP adında bir partileri var ve bu parti tüm dünyada tanınıyor, Türkiye çapında politika yapıyor, TBMM’nde temsilcileri var ve muhalefette etkili bir çizgi izliyorlar. Belediye başkanları, kamu görevlileri, işi olan olmayan halk isteyerek veya istemeden de olsa PKK’nın dediğini yapıyor veya yapmak zorunda kaldığı zamanlar oluyor, demek ki otorite de var. Mobilize ve silahlı halde üç-beş bin teröristi besleyebiliyorlar (bu işte sayıların pek önemi olmaz), Türkiye ve yurt dışında eylem yapabiliyorlar. Paraları ve yurtdışından destekçileri var.
Hal bu ise kazanım elde etme yönünden sizce ilerlemişler mi, yoksa yerlerinde mi sayıyorlar?
Kazanım, konu edilen unsurun uluslararası topluma (veya hedef topluma) bir defalık bile olsa hedef çıta seviyesini bir üst seviyede gösterebilmesi demektir. Zaman içinde gerilemeleri söz konusu olsa bile unsur, o sınıra gelmeyi öğrendiğinden, şartlar uygun olunca tekrar hedef seviyeye gelebilir ve bir sonraki üst seviye hedefine kadar çıta seviyesini tutabilir.
Strateji bağlamında birbirinden başka unsurların kendi hedeflerini bağımsız elde etmeleri söz konusudur. Bu nedenle unsurlar kendi kazanımlarını elde etmek, güçlendirmek ve bir üste taşımak bakımında serbesttirler.
O halde şu sonuca varmaktayız: “Amerika’nın “asmayacaksınız” şartıyla teslim ettiği Öcalan (İmralı denmekte), HDP (parti denmekte) ve dağdakiler (Kandil denmekte) tek bir politik amacın süreç içindeki unsurlarıdır, kazanımlar elde etmek adına çabalarını sürdürmektedirler.” Böyle mi?
Ya Türkiye süreç içinde ne kazanım elde etti? Binlerce şehit var. Maddi kaybın hesabını doğru düzgün tutan yok, önemli de görülmeyebilir. Demokraside neredeyiz? Uluslararası yarışta olmamız gereken noktada mıyız? Söylemlerimiz dört başı mamur bir ülke edası veriyor mu?