İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun geçen hafta işaret ettiği planda bugün (11 Kasım) DAEŞ’li (Daesh, ISIL) bir yabancı uyruklu terörist ABD’ye iade ediliyor. 14 Kasım’da 7 Alman daha iade edilecek. Peşinden 11 Fransız var. Bunun dışında da iadeler olacak. Bu yakın zamanda tartışılmaya başlanan çok önemli bir konudur. İnceleyelim.
ABD Başkanı Donald Trump 27 Ekim Günü TS ile 16:00’da çıktı ve dedi ki; “Bir istihbarat operasyonu sonucunda Daeş’in lideri Ebu Bekir el-Bağdadi bir köpek gibi öldürüldü… Dünya artık daha güvenli!” Aslında Daeş, Bağdadi, Amerika, istihbarat, Suriye savaşı, vs. o kadar çok konuya değinmek mümkün. Ama ben öyle yapmayacağım, Google’dan bakıp yazı yazanlar da oldu. Onların ne yazdığıyla da ilgilenecek değilim. Türkiye’de kendini meşhur zannettirmeyi beceren gazeteciler tarafından bile köşelerinde Bağdadi hakkında yazılar yazıldı, bana ne gerek! O zaman ne demeliyim? Bulacağım bir şeyler!..
Bir süredir grafiklerle Suriye konusundaki gidişatı açıklamaya çalışıyorum, Türkiye Cumhuriyeti’nin karar süreçleri nasıl gelişiyor, şartlar ne yönde oluşuyor diye. Neticede dün Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan “Suriye Kuzeyindeki Barış Koridorunu Barış Pınarlarıyla sulamak” olarak ifade ettiği kararını açıkladı ve bir anlamda, “ABD ile sürdürülen A Planı bitmiştir, B Planımızı uyguluyoruz, harekatın adı da Barış Pınarları’dır,” demiş oldu. Şimdi konuyu toparlamakta yarar var kanısındayım. Neden? Çünkü en fazla birlik beraberlik ihtiyacına sahip olunan bir anda, savaşa giriyorken, aramızdan durumu kavrayamamışlar olabilir.
ABD Suriye’de başından beri yanlış içinde. Önceki Başkan Barack Obama döneminde başlayan yanlışlar silsilesi halen devam ediyor. Başkan Donald Trump biraz olsun bu yanlıştan dönmek için gayret ettiyse de başaramadı. Nedir ABD’nin yanlışı?
Diyarbakır Kulp’taki terör saldırısı, Gün Ortası, 13 Eylül 2019 Hülya Hökenek’in sunumuyla konuklar Gürsel Tokmakoğlu, Abdullah Ağar, Çetiner Çetin
Bu sorunun cevabını en iyi Türkiye biliyor olmalı, değil mi? Ama öyle görünmüyor. Başat güçlerin etkisi altında kalan ve hatta çıkarına çalışan bazı kesimler her nedense (!) Türkiye’de dahi PKK terör örgütü ile ilgili konularda başka türlü açıklamalar içine giriyorlar. Bazıları kısır iç siyasi tartışmalarla konuyu görmezden getirmenin çabası içindeler. Bana göre bunlar terörün, ama bu kadarla da kalmıyor, ülkenin bölünmesi konusunun destekçisi oluyorlar. Bu kesimler asıl bu işin geri planındaki güçleri ve yönettikleri algıyı ya fark edemiyorlar ya da bilerek aleti oluyorlar. Türkiye böyle! Ya Batı kamuoyu? Bakın bu konu stratejik değerdedir. Burada sadece algı yönetimini değil, başat güçlerin bir aparat olan PKK terör örgütü üzerinden yürüttükleri stratejiyi ve altındaki süreçlerde meydana gelen değişimleri ele alacağım.
PKK terör örgütü 2005 yılında Kandil’de gerçekleştirilen Kürdistan Toplulukları Birliği (KCK) toplantısı ile stratejisini belirginleştirmiş idi. Buna göre Irak, İran, Suriye, Türkiye bölgelerinde neler yapılacağı, kırsalda ve kent merkezlerindeki hedefleri belirlenmişti. İlk planda terör örgütü Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi (IKYB) konusunu bir kazanım olarak görüyor. Şimdi terör örgütü esasen ABD’yi (ve İsrail ile Avrupa’yı,) arkasına alarak Suriye’de bir kazanım elde etme aşamasına geldi. Bu da; Suriye Demokratik Güçleri (SDG) ismiyle, Suriye’nin Fırat nehrinin kuzey-doğu bölgesinde yeni bir özerk bölge elde etmek için çaba göstermeleri, şeklindedir. Tam da bu noktada karşılarında duran Türkiye ile ilgili belirgin bir plan ortaya çıkıyor. Böylelikle teröristler ara bir stratejiyi belirlediler. Buna, “KCK stratejisinin güncel uygulama alt başlığı,” olarak bakılabilir. Çünkü Suriye’deki hedefleri için Türkiye’yi geri adım attırabilirler ise kazanımlarını elde edeceklerini düşünüyorlar. Kendi düşüncelerine göre sonuca çok yaklaştılar, bunu kaybetmek istemiyorlar. Şimdi bu doğrultuda bakalım, neler var, inceleyelim:
Maalesef Türk siyaseti Kürdistan Toplulukları Birliği’nin (KCK) mantığını kavrayabilmiş değil veya ülkemizde belli kesimler bu çok ciddi konuyla ilgilenmemek için ısrar ediyorlar. Şu KCK meselesini güncel tarzda bir açıklamama izin verin.
Asıl soru, Türkiye’nin Suriye’de zamana oynama şansının olup olmadığıdır. Bilindiği gibi Türkiye dışında hemen her ülke veya güç Suriye’de zaman oynuyor. Sonuçta Türkiye yalnızdır ve kendi politikalarına göre adımını atacaktır. Neden mi?
ABD kuzey Suriye’de işgalci konumuna düştü. Küresel radikal terör örgütü DAEŞ’e savaş ilan etti. Körfez ülkelerini, NATO’yu ve Avrupa’yı konuya dahil etmek istedi. Ona uyanlar oldu. Sebep: Çıkarcılık. Ama savaştıkları yer Levant denilen alanda, Doğu Akdeniz coğrafyasında. DAEŞ ile işi nerdeyse bitti. Şimdi bölgede nasıl tutunacak, hangi meşruiyetle? Terör yine devrede. PKK/YPG payanda oluyor ABD ve diğer taraftarı güçlere.
