|
Okuyucu
|
Türk töresinde asker milletin özüdür, kiralık değildir. Askerler milletin evladıdır. Sancak askerin kutsalıdır, kapsayıcı kutsalıdır. Tarih, şeref, vatan, millet, özgürlük, bağımsızlık, kahramanlık, erdemlilik, sorumluluk gibi birçok kutsal kavram sancakta birleşmiştir. Birliğe törenle verilir ve muhafaza edilir, sancak ölmeden teslim edilmez.
Bu asker elbisesi içine girmiş kuklalar düşmanı alt etmesi için yetim hakkıyla toplanmış bütçeden temin edilip emanetine verilen silahlarla kabul edilemez bir hainlik yaptılar. Sancağına sahip olmak isteyen yeminine sadık askerlere ise silah sıktılar.
Törenlerde sancak devir teslimi yapan gençler, bu kez gerçek yaşamlarında tarih, şeref, vatan, millet, özgürlük, bağımsızlık, kahramanlık, erdemlilik, sorumluluk devir tesliminde başkalarının akıllarına göre davrandılar.
Şu olanlara bakın. Akla sokulan nifak tohumları nasıl bir şeydir ki insanı yemininden caydırıyor, kutsal bildiklerini kenara bıraktırıyor. Asker çekirdekten kapsayıcı kutsalları ile yetiştiriliyor, eğer başkasının aşıladığı yalanlarla yetiştirilirse bakın işler nerelere varıyor.
Devlet kendine emanet edilen sancağı elinde tutacak ama o semboldür, asıl sancak evlatlarımızdır. Önce ana baba, sonra devlet asıl sancakları olan ve kendine emanet edilen evlatlarına sıkı sıkı sarılmalıdır. Bu her şeyden önemlidir.
Bu yaşadığımız kötülüğe sebep olan nedir? Kötü ana baba olmak mı? Kötü siyaset mi? Çıkarcılık mı? Kişisel bozukluklar mı? Her ne ise bu kötülüğün sebebi, gidip çocuk yaşta silah altına giren gençlerimizi bile vurdu. O gençlerin törenlerini seyredin bakın, kendi kendilerine değiller, yanlarında büyükler de var. Aileler başta, komutanlar ve devlet büyükleri var. Şu olana bakın, çok yazık. Üzülmemek elde mi?
Ey ana babalar, ey devlet, en kutsal emanetlerimize ve asıl sancağımız olan evlatlarımıza sıkı sıkıya sarılalım, yanlış insanların eline geçmesine izin vermeyelim.
Asker sancağını bir diğer kardeşine teslim ederken bakın ne diyor:
“Alayımız sancağının mukaddes nöbet sırası sende. Rengi, mübarek ecdat kanının rengidir. Kumaşı, şehit tenidir. Parıltısı, zaferlerin ışığıdır. Ay yıldızı, hürriyet ve istiklâldir. Yazısı, kahramanlık ve fazilettir. Gönderi, milli iradedir. Hamaili, şeref ve mesuliyettir. Bütün bunlar, Türk Milletinden sana emanettir. Bu büyük emaneti sana teslim ediyorum. Demir bileğinle onu sımsıkı kavra, kanının son damlasına kadar daima yükseklerde tut. Onu senden sonra sağ kalana teslim etmedikçe son nefesini vermeyeceksin. Bu sancak nesiller boyunca ve ebediyen elden ele verilerek, daima göklerde dalgalanacaktır. Sancak nöbetçiliği, nöbet hizmetlerinin en şereflisi, en kutsalıdır. Bu şanlı sancağı teslim aldığım gibi lekesiz, tertemiz; sana teslim ettiğimin işareti olarak öpüyor ve teslim ediyorum. Nöbetin kutlu ve uğurlu olsun!”