O Gemiler

Fatih ve Yavuz milli sondaj gemileri ile Türkiye Doğu Akdeniz’de faaliyetlerini sürdürüyor, sürdürecek. Avrupa, ABD, İsrail, Mısır, Yunanistan, Güney Kıbrıs Rum Yönetimi (GKRY), çeşitli şirketler bir oldu, Doğu Akdeniz’e elini sürmemesi için çaba içine girdi. Türkiye’nin enerji bağımlısı olmasının sürmesini isteyenler, ekonomik gücüne güç katmasına engel olmasını isteyenler neler yapmadılar, neler!.. Türkiye çok mücadele verdi, vermeye de devam ediyor. Bugün Yavuz’un günüdür, hatırlansın! Doğalgaz ve petrol için, enerji kaynakları için kimler nelerin peşinde, kimler kullanılıyor, hatırlansın!

O gemiler alınmasın diye türlü dalavereler çevrildi… Kimler engel olmaya çalıştı, biliyorsunuz değil mi?

Gemilerden ilkini aldık, sıra sondajı yapacak ekibi kurmaktı. O gemiye sondaj ekibi bulunamasın diye engeller kondu, buna rağmen bulundu. Ama bu ekip tehdide maruz kaldı, çekip gittiler. Kimler tehdit etti demeyin!..

Yılmadı Türkiye, ilk gemiye ikinci sondaj ekibini bekledi bir süre. Sonra her şey tamam oldu, demir alındı, enginlere açılmak nasip oldu. Diplerdeki fosilden dem alındı ama “bulduk” bile denmedi. Çünkü sabretmek gerekmekteydi.

Hop oturup hop kalkanlar oldu, kimlerdi bunlar? Belli!..

İkinci gemi heyecanla beklendi…

İkinci gemi bu sabah yola çıktı. Türkiye tecrübeliydi bu kez!..

Engel koymayı politika edinmişler daha da endişeliler. Bırakın endişelensinler… Eşitliği bozanlar, hukuku çiğneyenler bir olup düşünsünler…

Kim ne düşünürse düşünsün, milli çıkarlar ve gelecek nesiller için o gemiler enginleri delecek, denizciler emniyeti tesis edecek. Ve o gemiler birlikte ümidi gerçekleştirecek.

Fatih ve Yavuz çocuklarımızın tarih kitaplarında ana konu okunacak…

Baskı, engelleme, sıkıştırma, hizip çıkarma, meşgul etme, zaman kazanma… Kimler ister bunları? Kimler sipariş verir, kimler taşeron olur? Taşeronların iğrençliklerini, basitliklerini anlatmayalım bu mutlu günde… Herkes anladı bunların kimler olduğunu, yaptıklarını, türlü oyunlarını…

Hayırlı olsun Fatih, Yavuz… Hayırlı olsun Ali, Osman, Ahmet, Mehmet…