Seçimlerin devre arasındayız.
Mevcut iktidarın güç kazandığı pozisyonunu tek başına iktidar olmakla muhafaza etmek, anayasayı kendi istediği şekilde yazmak ve onaylatmak, Türkiye’yi daha uzun yıllar yönetmek arzusu ve planı alenen ortadadır.
Muhalefettekilerden HDP sürekli evrilerek bugünkü kazanım noktasına gelmiştir. Çıkış noktasında itibaren bir “Kürt partisi” olma hüviyetiyle politika yaptı. Bu dönemde, örneğin 1990’lı yıllarda seçim kampanyaları esnasında Diyarbakır’da herhangi birine, “Kime oy vereceksin?” şeklinde sorulduğunda, şuna veya buna değil, “Tabi ki Kürt partisine,” cevabı alınırdı. “Bu bir Kürt partisi ise diğerleri ne?” diye sorulduğunda, “Onlar Türk partisi,” demekteydiler. Güney Doğu’da yıllarca yapılan propaganda bir anlayış geliştirmiş idi; politik yelpaze Kürt ve Türk parti (kaç parti olursa olsun ve genelde ne kadar oy alırsa alsın,) şeklinde idrak edilmiş haldeydi. Bugün bu durum değişti mi? Bölgeyi bilenler cevap vereceklerdir; hayır!
Yeterli kazanımlarını elde ettikten sonra Türkiye çapında belli ayrılıkçı, muhalif, karşıt, ideolojik ve kimlik siyasetiyle bir açılım yolu arayanların temsilcisi olacak şekilde çeşitli zümrelerin birleşimiyle HDP’ye dönüşüm sağlandı. Ben bu duruma “karşıtların muhalefeti” adını taktım.
İşte bu kanat Türkiye üzerine masum veya kötü planları olan uluslararası kesimlerin, Batı’nın ve iç dinamiklerin bir fırsatına dönüştü. Karşıtların muhalefeti Türkiye üzerinde düşüncesi olanların her türlü biçimde işbirliği yapabileceği bir mecra halinde görülmekte ve destek bulmaktaydı. Başka bir anlamda bakılırsa, “Kürt meselesinde” yeterli bir kazanım sağlandı, şimdi bir üst basamağa adım atmak suretiyle politik kapsayıcılık hüviyetine dahil olundu, bu sayede eldeki “mikro milliyetçi” kazanım seviyesinden geri düşülmemesi garantilenmiş oldu.
Böylece her ne kadar iktidar olamasa ve nihai amaçlarına yakın zamanda ulaşamasalar da bugünkü iktidarın karşısındaki temel muhalefet HDP ile belirginleşmiş oldu. Bu argüman çoğu olup bitene karşıt kişi, kesim ve çıkar gurubu açısından önemli bir hamle olarak kabul gördü.
Politik muhalefet cephesinde başka kimler var? CHP, MHP ve son seçimlerde yeterli oyu alamayan irili ufaklı diğer partiler.
Türk Siyaseti için hangi formül neyi sağlar? İktidarın tek başına seçim kazanması ihtimali vardır. Değilse AK Parti’nin CHP veya MHP ile koalisyonu söz konusu olabilir. Eğer barajı aşarsa, ki açma ihtimali yine vardır, HDP bundan böyle Türk siyasi arenasında temel muhalif kanattır.
HDP Türkiye’yi nereye taşır? Kabul gören ölçülerle HDP tarafından Türkiye Cumhuriyeti’nin refah ve güven veren bir ülke halinde bütünlüğünü tesis etmeyi esas alan parti olarak muhalefet yapacağını düşünmek safdillik olur. İçlerinden belli kesimler bunu isteseler de başlangıçtan beri kültürlenen maya bir engel niteliğindedir. Söylemleri elbette barışçı dilden olmaktadır. Sürekli bilinen özgürlük, eşitlik, temel insan haklarını ve hürriyetlerini savunurlar. Orta Doğu’da çözüm için kendilerinin önemli bir fırsat olduklarını savunarak siyaset yapmaktalar ve yapmaya devam edeceklerdir. Bu tür konulara hassasiyetleri olanlar kendileri için bir “sözcü” bulmuş gibi düşüneceklerdir. HDP Türkiye’yi daha ileriye, ileri demokrasiye değil, karışıklıkların dinmeyeceği ve çatışmaların bitmeyeceği bir Orta Doğu ülkesi halinde tutacaktır.
Acaba bu kimin işine gelir?
