Hiç şüphesiz 15 Temmuz girişimi esnasında siyasilerin aldıkları tavırlar darbeyi önleyen etkenlerin başında gelmiştir. Başbakan doğru bir zamanlama ve açıklama ile rehberlik etmiştir, Cumhurbaşkanı cesurca çıkışlar yapmıştır, bütün bunlarda demokrasi ve milletin duruma sahip çıkması çağrıları vardır. Millet en büyük paya sahiptir. Adeta duruma el koymuştur. Millet Meclisi direnmiş, kararlılık göstermiştir. O saatlerde TBMM’de çalışan partililer bombalar patlarken masalarında oturarak Gazi Meclis’e layık birer vekil olmuşlardır. Demokrasi adına basının olumlu rolü yadsınamaz. Bu platformun imkanları ile siyasiler kendini ifade etme imkanı bulmuşlardır. Cuntacılar darbe girişimi esnasında MHP ve CHP’yi aramışlar ama reddedilmeleri ile hedeflerinden önemli ölçüde uzaklaşmışlardır. Demokrasinin tuğlaları olan sivil toplum kuruluşları (STK) birer birer bu anlayışın yerleşmesine katkıda bulunmaktadırlar.
Bütün bunlar Türkiye Cumhuriyeti’nin demokrasiyi tam olarak hazmetmesi, bir dönem çok partili döneme girmesiyle değil, şimdi, bu darbe girişimi olayında bizzat inisiyatifi ele alması ile birlikte gerçekleştiği söylenebilir.
Siyasiler bunu fark etmiş olmalılar. İçlerinden bazıları ezbere söyleme devam etse de yakın zamanda onlar da gerçek demokrasiyi hazmedeceklerdir. Çünkü demokrasi bir kültürdür ve hazmı zaman alır. Hazmı kolaylaştıracak biçimde bugün başta Cumhurbaşkanı, Başbakan, parti başkanları ve TBMM konsensüs kapılarını açmışlardır. Kınamalar, ortak imzalar, ortak tavır sergilenmesi, mitingler, demokrasi nöbetleri, her biri temelleri atılı ve duvarları örülü demokrasi inşasının çatısını kapatarak tamamlanması adına çok değerli etkinliklerdir. Sonra süslemeleri yapılacak, demokrasinin konforu artırılacaktır.
Darbeciler başarsa idiler önce demokrasi kaybedecekti, millet kaybedecekti ama bugün tam tersi oldu ve hatta demokrasi adına misliyle kazanç elde edilmiş oldu.
Şimdi konsensüs, demokrasiyi güçlendirme ve nimetlerinden yararlanma zamanıdır. Belki ülke adına bu musibetten sonra en önemli kazanç demokrasi adına yaşanan bu tecrübedir. Nasıl Batı’da demokrasi sivil savaşlar ve çatışmalar neticesinde halkın tecrübesi ile yerleşti ise şimdi olan da aynıdır; Türkiye aradığı demokrasiyi bulmuş ve nasıl korunacağını idrak etmiştir. Demek ki yarına daha ümitle bakabiliriz. Çünkü millet, barış ve demokrasi için ben buradayım demiştir.
İleri demokrasi, bürokrasi kadar STK’ların ve bireylerin adil ve eşit haklarla devletini içselleştirmesi kültürüdür. İleri demokraside her şey paylaşılır, şeffaftır, denetlenebilir ve usulünce tartışılabilir. Aldatmak, saklamak, arkadan iş çevirmek, gizli niyetlerle politika yapmak yoktur. Dengeler kurulur ve istikrar bu dengelere dayandırılır. Vasi millettir, millet adına olmayan ne varsa terk edilir. Birey öznesi düzeyinde devlet öznesinin yer bulması bir kayıp değil yücelme, değerlenme, seviyeyi artırma payesidir. Bu konu önemlidir.
Beklenir ki; bu konsensüs ortamı neticesinde hazırlanacak kanunlar ve yeni anayasa, ileri demokrasinin gerçekten olması gereken ilkelerini içerecek mahiyette olacaktır. Siyasiler bu anlayışta olacaklardır.
O halde el ele vermeye devam edelim, empati yapalım, bir olalım, güçlü bireylerden müteşekkil güçlü bir Türk demokrasisi meydana getirelim.
Hasar gören Gazi Meclis duvarlarından el birliği ile ileri bir demokrasi çıkacak, ben buna inanıyorum.
