Bugüne dek nevruz ile ilgili pek çok konuyu tartıştık. Daha çok Farsça telaffuzu ile kullanılan nevruzun bilinen anlamı baharı karşılama ve yeni doğumdur. Türklerde Ergenekon’dan çıkış sembolü ile mitleşen ve değişik destanlara da konu olan bir şenliktir, kutlamadır, bayramdır. Başta Orta Asya ve Güney-Batı Asya coğrafyaları başta olmak üzere dünyanın geniş bir bölgesinde değişik isim ve şekillerle, aynı iklimler için yaklaşık aynı tarihlerde, çok eski çağlardan bugüne insanlığın uyanış bayramı olarak kutlanmaktadır. Bu kutlamanın bir yandan insanın doğayla irtibatlı diğer yandan kültürel yönü güçlü olduğunu işaret etmemiz gerekmektedir. Bu bakışla nevruz politik, dini ve ırki değildir. Hiçbir şekilde bir ülkenin ve toplumun sahiplenebileceği konu da değildir. Birleşmiş Milletler Genel Kurulu 21 Mart’ı “Dünya Nevruz Bayramı” olarak kabul etmektedir.
Konu böyle, biliniyor. Kürt toplumu için önemsendiğinden ve biraz da siyasi amaçları için sembolleştirmelerinden dolayı ülkede her yıl bir sorun yaşanıyor. Ortak değerleri içeriyorsa, ötekileşmeyi değil birlikteliği sembolize ediyorsa, ayrıştırıcı ve sömürücü değil kapsayıcı ise o zaman nevruzu neden resmi tatili olan büyük bir bayram hüviyetiyle kutlanmıyoruz? Nevruzu Türkmenler, Kırgızlar, Kazaklar, Özbekler, İranlılar, Afganlar, Tacikler ve diğer ülkeler resmi bayram olarak kutluyor, Türkiye neden kapsamlı şekilde kutlamıyor dersiniz? Nevruz anayasa ile korunan milli bayram olmalıdır.
Türkiye’de ateş yakıp üzerinden atlamakla geçiştirmeye çalışan bir bahar bayramı adeti var. Bu yeterli değildir. İnsanlar doğaya çıkmalı, toplu hallerde büyük şenliklerle kutlamalıdır, kucaklaşmanın en büyüğü nevruzda olmalıdır. Nevruz ne düşmandan kurtuluşla birlikte kabul edilen ne de dini bayramlarımıza engeldir. Nevruz insana ait bir şölendir.
Nevruz tatili olan bir bayram olsun, bunu birlikte isteyelim.
